Μια συζήτηση στη Βουλή για θέματα δικαιοσύνης πάντοτε χρειάζεται. Είναι, δε, απογοητευτικό ότι η ομιλία επικεντρώθηκε στην παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας στη Δικαιοσύνη και σε λοιπά θέματα εκτός ημερησίας διατάξεως και όχι στα ουσιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζει η απονομή της Δικαιοσύνης σήμερα.
Κανείς δεν αναφέρθηκε: 1) Στην απίστευτη πολυνομία, ώστε οι (συν)λειτουργοί της Δικαιοσύνης να μην προλαβαίνουν να ενημερωθούν, 2) στην τεράστια καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης. Στα ποινικά δικαστήρια, μεγάλο ποσοστό κρατουμένων κατηγορουμένων χάνουν τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, ακριβώς γιατί η ποινή που τους επιβλήθηκε αρχικά έχει ήδη εκτιθεί, καθιστώντας έτσι την κατ’ έφεση δίκη άνευ ουσιαστικού αντικειμένου, 3) στο υψηλό κόστος πρόσβασης στη Δικαιοσύνη, όπως επί παραδείγματι στις φορολογικές υποθέσεις όπου θα πρέπει να καταβληθεί το μεγαλύτερο μέρος του προστίμου για να μπορέσει ο πολίτης να καταφύγει κατά του υπολοίπου, 4) στην τρίμηνη απεργία των δικηγόρων και τα συνακόλουθα προβλήματα: τα δημόσια ταμεία δεν θα εισπράξουν ΦΠΑ στο τέλος του ερχόμενου μήνα, σχεδόν όλες οι δίκες αναβάλλονται και τα δικαστικά έσοδα του κράτους από ποινές και παράβολα δεν εισπράττονται.
Προφανώς, αυτές οι πρακτικές αγγίζουν τα όρια της αρνησιδικίας!
Τι πρέπει να κάνει η κάθε κυβέρνηση αν θέλει να ενισχύσει τη Δικαιοσύνη; Απολύτως τίποτα. Να την αφήσει να λειτουργήσει μόνη της, εντελώς ανεξάρτητη, όπως συνταγματικά ορίζεται, χωρίς πολιτικούς επιστάτες.
Ηλιας Σιδερης – Δικηγόρος Αθηνών
Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή στις 05.04.2016