Καλλικράτης στα χακί

ptol3

Σχέδιο «Καλλικράτη», εκτός από την διοίκηση έχουμε επίσης στην υγεία, στη παιδεία και στη δικαιοσύνη. Ο Καλλικράτης ετοιμάζεται να χτυπήσει και την πόρτα του στρατού. Αρχικώς, η επιτροπή του υπουργείου εξέταζε κάποιες πιο “λάιτ” περιπτώσεις, όπως το ενδεχόμενο κατάργησης των περιφερειακών στρατοδικείων και την ενσωμάτωσή τους σε μεγαλύτερα στρατιωτικά δικαστήρια (Αθήνας – Θεσσαλονίκης) και την συγχώνευση των τριών στρατιωτικών δικαστηρίων Αττικής υπό ενιαία διοίκηση προκειμένου να υπάρξει εξοικονόμηση προσωπικού (το πλεονάζον προσωπικό δεν έχει αποφασισθεί που θα απασχοληθεί και αν θα καταλήξει στην εφεδρεία). Συμφωνα με πληροφορίες “έπεσε πρόταση” για συνολική κατάργηση της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης (!).
Ο στρατιωτικός καλλικράτης ακούγεται σε όλη τη χώρα εδώ και δέκα χρόνια. Από τότε που υπηρετούσα στο Α’ ΣΣ λέγανε ότι θα το κλείσουν, ότι θα το κάνουν είτε πάρκο είτε γήπεδο, ότι δεν εξυπηρετεί πουθενά και μάλιστα, κάποιοι, ονειρεύονταν για το 523 ΤΠ να γίνει πίστα φόρμουλα 1! Πράγματι υπάρχει πρόβλημα. Πρόβλημα προσωπικού και τίποτα άλλο. Μια στρατιωτική μονάδα, που αντί για κανονικό λόχο, φτάνει να συντηρεί προσωπικό λιγότερο από μια διμοιρία, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Όχι μόνον γιατί είναι ελάχιστοι οι φαντάροι, αλλά και επειδή δεν φτάνουν ούτε τα στελέχη για όλες τις θέσεις. Επαφίεται τελικά στο ήθος τον φαντάρων και του προσωπικού να τα βγάλουν πέρα.
Κάποιοι ρωτάνε: Τι εξυπηρετεί άραγε το κέντρο στο Μαυροδένρι και ένα καινούργιο ίδιο κέντρο στα Γρεβενά; Την τοπική ανάπτυξη σουβλατζίδικων απαντούν οι περισσότεροι. Είναι, όμως, έτσι; Εν μέσω της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης στη χώρα, ο κάθε βουλευτής πιέζει να μην κλείσει το στρατόπεδο της εκλογικής του περιφέρειας. Οι εθνοπατέρες δεν ενδιαφέρονται σε καμία περίπτωση για την άμυνα της χώρας, παρα μόνο πως θα βολέψουν τα βύσματά τους. Μην άγχεστε, ο υπουργός δεσμεύθηκε ότι δεν θα κλείσει στρατόπεδα.
Ίσως θα έπρεπε κάποια στιγμή να αφήσουν το στρατό να λειτουργήσει ανεξάρτητα και μακρία από κομματικές δεσμεύσεις. Μόνο έτσι θα έχουμε ένα αξίολογο στρατιωτικό σώμα να μας υπερασπιστεί και αίσθηση ασφάλειας. Μόνο έτσι τα στελέχη θα απορροφηθούν στο έργο τους, χωρίς να εξυπηρετούν συμφέροντα και μόνο έτσι οι στρατιώτες δεν θα θεωρούν την θητεία αγγαρία και χαμένο χρόνο, αλλά χρέος προς την πατρίδα. Είναι τόσο δύσκολο;