Να επεκταθεί το σύμφωνο συμβίωσης;

Στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, επισημάνθηκε το θέμα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης -που ισχύει ήδη για τα ετερόφυλα ζευγάρια- και στα ομόφυλα άτομα. Το σύμφωνο – συμβόλαιο ανάμεσα σε άτομα του ιδίου φύλου, εφαρμόζεται ήδη σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, ενώ η Ελλάδα έχει καταδικαστεί για την μη εφαρμογή του.

Σαφέστατα, η επισημοποίηση μιας σχέσης μεταξύ ατόμων, είτε διαφορετικού, είτε του ιδίου φύλου, είναι θέμα που δεν αφορά άμεσα την κοινωνία, παρά μόνο τους συμβαλλομένους και το ίδιο το κράτος. Τίθενται, όμως, ζητήματα που αφορούν όλη την κοινωνία με αφετηρία θέματα άπτονται της σχέσης ομοφύλων, και είναι αυτά που αποτελούν τον πραγματικό πονοκέφαλο των νομομαθών.

Επί παραδείγματι, ένας ασφαλισμένος του ΙΚΑ θα μπορεί να ασφαλίσει τον άνεργο σύντροφό του, με τον οποίο θα έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης; Άραγε, τα ομόφυλα ζευγάρια θα δικαιούνται οικογενειακό επίδομα; Το πνεύμα του οικογενειακού δικαίου είναι η ενίσχυση της οικογένειας, και έτσι κάποιος “παλαιών αρχών” θα μπορούσε να αντιτείνει, ότι δεν θα πρέπει να ενισχυθεί οικονομικά ένα ζεύγος που αποκλείεται να τεκνοποιήσει. Και, αμέσως, τίθεται το μεγαλύτερο ζήτημα που θα απασχολήσει το οικογενειακό δίκαιο τα επόμενα χρόνια: θα μπορεί ένα ομόφυλο ζευγάρι να υιοθετήσει; Η μόνιμη λογική επωδός των υπέρμαχων της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια είναι, ότι σαφέστατα ένα ορφανό παιδί πρέπει να ανατεθεί σε μια οικογένεια, ακόμη και αν αυτή είναι “ανάρμοστη” με δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες, παρά να μεγαλώσει σε ένα ίδρυμα.

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι η επισημοποίηση μιας σχέσης αλλά τα παρεπόμενα αυτής, που συνιστούν και τα δυσεπίλητα ζητήματα της “βιο-νομικής”. Και αν φαντάζει λογικό να “επισημοποιηθεί” μια σχέση μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, γιατί να μην “επισημοποιηθεί” και μια σχέση τριών ή περισσοτέρων ατόμων;

Ηλίας Σιδέρης, Δικηγόρος Αθηνών

Εφημερίδα “Επένδυση” 14.03.2015

14_3a

14_3